การอยู่คนเดียว ไม่ได้แย่อย่างที่คิด “ถนนบ้างเส้นเราก็จำเป็นต้องเดินคนเดียว” (เขียนไว้ดีมากๆ)

แม้คุณจะเป็นคนโลกส่วนตัวสูง ที่คอยจะปรับตัวให้เข้า กับ โลกภายนอกเสมอ

หรือคนชอบเข้าสังคม ที่กำลังเรียนรู้ที่จะอยู่เพียงลำพัง คนที่ต้องใช้ ชีวิตคนเดียว

ทั้งด้วยความเต็มใจ หรือ ไม่เต็มใจ ก็ตามคนที่เพิ่งเลิก กับ แฟนหลายคน

อาจไม่ชอบอยู่คนเดียว เพราะมีความคิดว่ากลัว จะเหงาแต่ที่จริงแล้วนั้น

การอยู่คนเดียว มันหมายถึงว่า การมีอิสระไงล่ะ และแน่นอนว่าหลายครั้ง

เราก็หนีความเหงาไม่พ้น. คนเราต้องเจอเรื่องราวต่าง ๆ บ้าง แต่นี่ก็เป็นโอกาสที่ดี

ของหลายๆคนให้ได้เรียนรู้ที่จะสนุกสนาน และเห็นความงดงามของชีวิต

ที่สันโดษและความมหัศจรรย์ของการอยู่คนเดียวบ้าง “เมื่อคุณต้องอยู่คนเดียวคุณ

ก็ไม่จำเป็นต้องแบ่งเวลาให้คนอื่น คุณจะได้ค้นหาว่าจริง ๆ แล้ว เราเองชอบ

ทำอะไร และใช้เวลาไปกับมัน โดยไม่ต้องรู้สึกผิด” ไม่มีใครหรอก

ที่อยากจะเดินคนเดียว ในถนนที่ยาวไกล และโดเดี่ยวไม่มี

ที่สิ้นสุด ไม่ว่าใครก็อยากจะมีใครสักคน คอยเดินข้าง ๆ คอยร่วมทุกข์

ร่วมสุขด้วยกันทั้งนั้น แต่พอดีบังเอิญว่ามัน ไม่มีหรือแม้มัน จะมีมันก็ไม่ใช่

นี่สิถ้าการต้องมีใครสักคน ที่คอยเดินเคียงข้างเรา แต่เขาคนนั้นกลับ

ต้องทำให้เราร้องไห้เสียใจอยู่ร่ำไป เราก็ควรที่จะเดินคนเดียวมากกว่า

เพราะบางทีเราก็ต้องหัดที่จะเดินคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียว อย่าคิดหวังพึ่งคนอื่น

คนที่เราควรพึ่งพาก็คือตัวของเราเอง เพราะในวันที่เราไม่เหลือ ใครเราก็เหลือตัวเอง

เราเดินคนเดียวให้ได้ แล้วเราจะเข้มแข็งมากขึ้น การอยู่คนเดียวไม่ได้

แย่กว่าที่คิดฉันไม่ทราบว่า คนส่วนใหญ่ เวลาทำกิจกรรมอะไร ไปไหนมาไหน

จำเป็นต้องมีเพื่อน หรือใครสักคนรึเปล่า แต่สำหรับฉันแล้วการไปไหนมาไหน

หรือทำอะไรคนเดียว… มันกลายเป็นเรื่องธรรมดา ในชีวิตฉันไปแล้วล่ะ

บางครั้งเจอทางที่มีขวากหนามเยอะ การเดินคนเดียวอาจจะสะดวกกว่า

แต่บางครั้งเจอทางที่กว้างใหญ่ การมีใครสักคน เดินด้วย ก็อาจจะดีกว่า

ขอบคุณ s t o r y l o g , sa n s a b a i